Living the good life

Vorige verhaal is geëindigd bij zaterdag 22/10, en geen planning voor de week daarna.. SAAI! Toch begon de week wel leuk. Simona’s ouders verbleven in het Marina Bay Sands hotel terwijl ze haar bezochten en ik kreeg een van de zwembadkaarten. Nu denk je, wat is daar zo bijzonder aan!? Scrol zo maar even naar beneden voor de foto’s.. Dit zwembad is op de 52e verdieping en terwijl je zwemt kijk je naar de skyline van Singapore. In een woord: adembenemend. We voelden ons echt even VIP daar op die ligbedjes met aan de linkerkant een team van Ferrari wat aan het relaxen was en aan de rechterkant een of andere dure nachtclub. Dit stond echt bovenaan het lijstje van ‘coole-dingen-die-ik-nog-wilde-doen’, helaas moet ik nu op zoek naar iets anders cools en dat is best lastig als je al heeel veel hebt gedaan:)

Hier op SMU begint de examenstress toe te slaan, alle Singaporezen kruipen in hun studiebubbel van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat en ik heb zelfs begrepen dat er mensen zijn die ’s nachts in de bibliotheek blijven slapen!! Dat gaat me toch echt een beetje te ver voor een pyjama party dus ik slaap in m’n eigen bed. Ik heb alle examens echt helemaal aan het eind dus nog 4 weken en 1 dag en dan heb ik écht vakantie, en wel 2 maanden lang woop woop! Op dit moment ben ik veel bezig met opdrachten en essays schrijven, gisteren kreeg ik voor de zoveelste keer een voorstel en introductie terug van een van mijn professoren met een lading kritiek waar je spontaan suicidaal van wordt. Dit was niet de eerste keer en ik was het een beetje zat want zo slecht schrijf ik nou ook weer niet. Vandaag hebben we een gesprekje gehad omdat ik voor de les gezegd had ‘I respectfully disagree with your criticism’. -> Ik ben het respectvol met u oneens.. Uiteindelijk kreeg ik een beetje gelijk en hoop ik dat ik er nu niet later op afgestraft word….

Woensdagavond heb ik gegeten met Dionne, Amee en Kelly in Little India, het was namelijk divali (een feest) en we wilde eens kijken wat daar te doen was. Helaas waren de meeste vieringen de avond ervoor geweest maar het was nog steeds de moeite waard om daar rond te lopen. Ze hebben daar echt bizarre winkelcentra zoals bijvoorbeeld het Mustafa Centre, dat is 4 verdiepingen hoog, ongeveer net zo groot als de Wyborgh maar het is 1 winkel. Je kunt er echt alles kopen wat je maar kunt bedenken maar omdat er echt geen logica in de winkel zit loop je zo van de groenten naar de kleding naar de rekken condooms (serieus, die Indische mensen weten van wanten..) naar de babykleding. Ik heb echt mn ogen uitgekeken terwijl ik mn best deed om niet te verdwalen want het was echt 1 grote chaos winkel:p. Ze hadden ook een verdieping, supergroot, waar ze alleen maar goud verkochten. Op schermen kon je de goudprijs volgen enzo en je moest er bijna een zonnebril op om geen oogbeschadiging op te lopen van alle glimmers!

Donderdag heb ik overdag alleen gestudeerd en ’s avonds was de laatste voetbalwedstrijd Vanwege de examens wordt alles een maand stopgezet en als zij weer beginnen ben ik helaas (nou ja, helaas..) al ergens op een eiland in Thailand. Ik was er als eerste (voor de verandering niet te laat, normaal gesproken neem ik de MRT, en daarna een bus, om er dan achter te komen dat ik verdwaald ben en een taxi moet nemen naar waar de wedstrijd gespeeld wordt..) en de trainer als tweede maar ruim 20 minuten later was er nog niemand! Zaten allemaal vast in het verkeer… Uiteindelijk kwam het goed en nadat we de 60 frisbeërs (hoe schrijf je dit?) van het veld hadden gestuurd (dat is een officiële sport hier, frisbee, ik zal die Singaporezen nooit helemaal begrijpen..) kon ook de wedstrijd beginnen. Uiteindelijk 2-1 gewonnen en ik heb ook nog een doelpuntje kunnen meepakken. Ben nu officieel dit seizoen topscoorder en dat is een héééle vreemde gewaarwording. Ik kan het zelf niet echt geloven, is erg onwerkelijk, meer mensen vinden dat en Bart weigert dan ook om het te geloven;).

De laatste tijd regent hier ook echt weer bizar, ik heb een er een filmpje van gemaakt, die kun je onder mijn verhaal bekijken. Onofficieel begint het regenseizoen in november, maarja dat is het bijna dus ergens klopt het wel. Je mag het trouwens geen regenseizoen noemen want Singapore kent geen ‘droogseizoen’, door het hele jaar door heb je flinke kans op een megabui:D Hele straten lopen onder en de goten stromen helemaal vol. Je moet ook niet proberen om ‘even’ ergens door de regen heen te rennen want omdat het sowieso erg vochtig is in Singapore word je daarna niet meer droog. Mijn spijkerbroek deed er laatst 3 dagen over om droog te worden en toen kon ik m eigenlijk gelijk weer wassen omdat ‘ie stonk naar natte hond. Het gekke is ook dat het op het ene moment stralend mooi weer kan zijn, en 10 minuten later trekt het zo dicht dat het lijkt alsof de zon al half onder is, wordt dan helemaal donker en binnen 5 minuten valt er dan een plens water uit de lucht waarmee je de halve Sahara kunt besproeien. Het blijft een gek land.

Gisteren kwam ik ook weer een mooi stukje ‘Kiasu’ tegen, de neiging van Singaporezen om altijd overal de top te willen bereiken, koste wat kost. En ook hun kinderen. Ik stond in de MRT en naast mij stond een moeder met haar dochter, ik denk dat zij ongeveer 11 was en die kreeg me toch op d’r sodemieter! Dat ze een moeilijk kind was en dat ze haar professoren moest respecteren omdat ze de beste moest zijn en wat dacht ze wel niet wat het schoolgeld kostte en weet ze wel dat ze bij de beste moet horen om naar de universiteit te kunnen!!? Even he, universiteit begin je hier ook pas aan als je 18/19 bent maar die kids worden dus al vanaf de leeftijd van 11 en misschien nog wel jonger gepusht om ‘de beste te zijn’ zodat je naar de universiteit mag. Kleine vergelijking, Marieke wordt over 4 maanden 19 en heeft nog geen flauw idee wat ze wil gaan doen als ze klaar is en daarnaast mocht ik laatst via Skype even aanschouwen hoe zij tegen haar leraren praat. Het is maar goed dat ze niet hier geboren is……

Anyways, dat was wel weer zo’n beetje wat ik te melden had. Gisteren ben ik via Skype en de telefoon van Lisette ruim een uur op het voetbalveld geweest wat ik echt ontzettend leuk vond. Had een beetje een dip week (slecht slapen/stress/warm/laatsteloodjeswegenhetzwaarstidee) en dit maakte het een stuk beter. Helaas hebben de dames met 6-1 verloren terwijl ik toch echt aangemoedigd heb via de telefoon;) Ik ga eens douchen en m’n ben induiken, morgen begint er weer een die hard universiteitsdag!