Vies from the sea!!

Wat een heerlijke week! Ik heb natuurlijk weer heel veel te vertellen en voor het gemak vertel ik even alles per dag, dan is het ook wat makkelijker te volgen voor jullie:). Het is alsnog heel lang dus misschien moet je het in delen lezen;). We hebben echt superveel gedaan en uit de smsjes die ik tot nu toe heb gekregen vermaken Sindy en Silvia zich nog erg goed in Bali! Haaien en olifanten, vanalles wordt gezien en bereden;).

30/9
Gisteravond Sindy en Silvia opgehaald, ik dacht eerst dat ik te laat was maar omdat zij mijn adres niet wisten kwamen ze niet door de douane! Gelukkig kwamen ze een uurtje later dan verwacht toch naar buiten, mijn telefoonnummer bleek uiteindelijk genoeg te zijn. Het was superonwerkelijk om ze hier te zien, het heeft ook echt een paar dagen geduurd voordat ik besefte dat ze echt hier bij mij in Azië zijn haha. Tante Silvia was erg blij met mijn airco in het appartement en Sindy was blij dat ze even kon staan na zo’n lange zit. Onbegrijpelijkerwijs (dit is geen woord denk ik) hadden beiden geen last van een jetlag en waren ze nog eerder in dromenland dan ik, JALOERS!
Vanochtend bijtijds opgestaan om met het vliegtuig naar Yogjakarta te gaan, hoewel het vliegtuig uiteindelijk een uur later vertrok dan gepland. Ook vond ik de vlucht maar lang duren maar dat kwam omdat er een uur tijdsverschil was waar ik niks van wist:p. Met een taxi zijn we naar ons guesthouse gegaan wat echt supergezellig was met hele vriendelijke mensen (ik had mijn handtas laten staan in de gang, paspoort, portemonnee, vaccinpas, allesdropendraan maar die brachten ze vriendelijk even langs…). Sindy en ik zijn ’s middag nog op pad geweest voor wat fruit en water en hebben nog een leuk eenzijdig gesprek gehad met het meloenvrouwtje. Dat ging ongeveer zo:

Wij :‘Kun je de meloen voor ons snijden?’
Zij: > ‘Yeeees’ en doet de meloen in een plastic zak.
Wij: ‘Ja maar kun je hem voor ons snijden? In plakjes?
Zij: > ‘Yes!’ en doet nog een zakje om de meloen.
Wij: ‘Jaaa maar kun je hem in plakjes doen, kleine stukjes?’
Zij: > ‘Aaah yes! Bliblabloeblie (ondefinieerbaar Indonesisch woord) en snijdt een stukje uit de meloen zodat we kunnen proeven…

Hierna hebben we het maar opgegeven en de meloen gewoon meegenomen:p. ’s Avonds zijn we lekker pizza gaan eten in een tent waar tot 3x toe de stroom uitviel. Gelukkig werden de pizza’s in een echte oven gebakken (op hout) dus konden wij lekker verder smikkelen. We zijn rond 22u naar bed gegaan omdat ze wekker weer ging om 04.30 voor de tochten naar de Borobudur en Prambanan tempels!

1/10
In ons busje op weg naar de tempels zaten nog 2 andere Nederlanders die bezig waren met een reis om de wereld. Van hen hebben we nog wat goede reistips gekregen en ook gewoon gezellig mee gepraat. Zij krijgen, net zoals ik, weinig mee van de op handen zijnde crisis in Europa dus dat was ook wel grappig. Bij de Borobudur tempel aangekomen (06.30) moesten we nog een stukje lopen maar dat was niet erg, de tempel zelf was erg mooi! Echter dit bleek niet de grootste attractie te zijn, dat waren wij namelijk.. Met onze blanke huid waren wij voor menigeen een grotere attractie dan de tempel zelf en ik ben dus met wel 30 verschillende Aziaten op de foto geweest samen met Sindy. Ook zijn we erachter gekomen dat Silvia bedelaars aantrekt. Met alleen mijn blik kan ik de meeste wel wegjagen maar bij haar blijven ze achter haar aanlopen! Na een cursus Nee-zeggen-met-een-lage-stem kreeg uiteindelijk ook zij het onder de knie en was het iets fijner rondlopen :p. Rond 09u zijn we verder gereden en zat ik even in een dipje, zo moe! De volgende tempel was veel minder bekend en minder toeristisch maar ik vond m veel mooier. Ook hier waren wij wel een grote attractie. Na deze tempel hebben we nog even gezwommen en zijn we naar het busstation gegaan. Ik had Java iets meer toeristisch ingeschat maar dat is dus helemaal niet zo. Mensen spreken ook echt slecht Engels.. In Solo (onze volgende bestemming) werd ie helemaal mooi. Wij wilden een taxi maar echt niemand sprak Engels, iedereen wilde wel helpen en terwijl de prijs met steen op straat gekrast werd, werd de groep om ons heen steeds groter. Ook ging de lonely planet rond om te zien of iemand wist waar we heen moesten :p. Het volgende hotel was het Roemahkoe Heritage Hotel, een bijzonder hotel met echte Javaanse kenmerken en helemaal in Javaanse stijl. De reis naar Malang neemt iets meer tijd in beslag dan we dachten dus voor morgen zijn de plannen iets gewijzigd en reizen we gelijk door.

2/10
Deze dag was dus niet zo bijzonder omdat we de hele tijd in de bus hebben gezeten. We hebben wel een goede indruk gekregen van het verkeer. Er zijn niet echt regels of snelheidslimieten en er wordt aan alle kanten en op alle mogelijke manieren ingehaald. Het feit dat half Java als een kamikaze rondrijdt op scooters helpt ook niet echt mee! Ik snap niet dat het goed gaat met alle capriolen die ik vandaag heb gezien. Ook zitten er hele families en winkels (jaja) op zo’n scooter. Het record is tot nu toe 6, 2 ouders en 4 kinderen op 1 scooter en hele frituurkraampjes die achterop gemonteerd zijn!

3/10
Een productieve en zeer hilarische dag.. We gingen op zoek naar een tourist office maar die konden we niet vinden, en omdat het nogal ver lopen leek namen we een fietstaxi.. Dit was al een ervaring op zich! Naderhand moest ik nog onderhandelen over de prijs die met de 15 seconden veranderde. Uiteindelijk zijn we waarschijnlijk voor 1 euro opgelicht, maar het beeld van die 3 oude mannetjes die samen nog net genoeg tanden in de mond hadden voor 1 normale mond, die juichend wegfietsen en met hun vuisten in de lucht stompten was echt onbetaalbaar!! Daarna hebben we een taxi genomen naar de binnenstad van Malang en zijn wij door de Pasar Besar gelopen, zo’n indoormarkt. Ook hier waren wij weer de attractie, kinderen die achter ons aan renden en bekijks van alles kanten. Na nog eens 1,5 door de stad lopen waren we klaar om naar het hotel te gaan maar toen liepen we ineens tegen de tourist office aan! Binnen zat een aardige knul en de tourtjes voor de komende 2 dagen zijn geboekt! ’s Avonds hebben we nog gegeten in het hotel en wilde ik ‘Red Snapper’ bestellen maar ik wist niet wat het was. Dit vroeg ik dus aan een van de obers die met een zwaar accent zei: ‘Fiesch’ maar het klonk meer als ‘vies’ wat bijzonder grappig was. Helemaal toen ie zei: ‘Yes, vies from the sea!’. Al met al heb ik best lekker gegeten dus ik weet niet waarom hij dat nou vond;).

4/10
De wekker ging vannacht om… Een uur ’s nachts. De tour naar de Bromo vulkaan stond vandaag gepland en dat was nog best een stukkie rijden, helemaal als je er voor zonsopgang wilt zijn. Rond half vier kwamen we aan op een plateau waar we heen waren gereden in een jeep-colonne (halverwege overgestapt vanuit de bus) bovenop een berg waar de temperatuur zo’n 8 graden was, zo koud heb ik het al lang niet meer gehad! Rond kwart over 5 kwam de zon op en ik kan hier natuurlijk veel over zeggen, maar ik laat het bij super en bekijk de foto’s maar, die zeggen meer! Vanaf hier gingen we met de jeeps naar een van de kraters waar je omhoog kon klimmen of te paard. Het behoeft weinig uitleg dat ik lopend ben gegaan en niet te paard, gezien de geschiedenis van ik en paarden. Het was heel vreemd om daar te lopen, het was een soort mix van zand en as (de laatste uitbarsting was vorige maand) maar al met al kwam ik vrij makkelijk naar boven. Bovenop had je echt een waanzinnig uitzicht, met aan de ene kant de krater (doodeng) en aan de andere kant uitzicht over de hele vlakte (ook doodeng). Ik ben dus maar gaan zitten in van plaats van staan, kreeg helemaal de kriebels! Rond half 12 waren we weer terug in ons hotel, en ik had echt het gevoel alsof het half 5 was ofzo.

5/10
Vandaag hoefden we gelukkig niet zo vroeg op, maar zelfs om 08u had ik nog moeite met opstaan. We hadden dit keer een iets andere tour op het programma staan, wat meer cultureel zullen we zeggen. Eerst gingen we naar een lokale tofu-fabriek, waar onze entree uit 2 sigaretten per medewerker bestond. Het was er echt ontzettend smerig en ik heb diep respect voor Silvia dat ze een hapje geprobeerd heeft (de rest heeft ze weliswaar in een zakdoekje weggegooid maar daar gaat het niet om;). Vanaf hier reden we naar een waterval waar ook onze gids een beetje loskwam. We hebben zowaar een hele halve fotoshoot voor die waterval gedaan omdat het geweldig naar zijn zin had met foto’s maken van ons haha. Op de terugweg zagen we ook nog een aapje en zijn we doorgereden naar een bloemendorp ‘flowervillage’. We zijn hier bij een centrum geweest waar ze bonsaiboompjes kweekten (kweek je die?) en een soort tropische Intratuin. Langs de kant van de weg verkochten ze ook allemaal tropische planten en het zag er allemaal kleurrijk uit. Tot slot zijn we naar een ‘hotspring’ geweest, waar warm water uit de grond borrelt. Wij dachten dat het een of andere natuurlijke bron was, helemaal omdat we er best ver voor moesten rijden, diep de bergen in. Uiteindelijk bleek het.. een zwembad te zijn! Met ruim 200 Indonesiërs die ons aanstaarden want wat hadden die gekke blanken in boeddha’s naam hier te zoeken?? Alle vrouwen zwommen alleen met hun kleren aan en hoewel onze gids erg zn best deed om ons om te laten kleden hebben we besloten dat we alleen maar even gingen poedelen in het pierenbadje. Die avond heb ik gefrituurde garnalen gegeten en dat heb ik de rest van de vakantie geweten…

6/10
Overmorgen ben ik al weer thuis Vanochtend bleek wel dat mn eten niet zo goed gevallen was en wist ook weer ook hoe het voelde om buikkrampen te hebben en het bekende gevoel alsof je van een geit moet bevallen.. Vandaag vlogen we naar Bali in een propellervliegtuigje wat helaas vertraging bleek te hebben maar goed, zoiets was ook wel eens leuk om meegemaakt te hebben. Eenmaal in Bali vonden we vrij snel onze cottage, en hoewel deze erg mooi was deed de airco het slecht was niet zo fijn was. Ook kwam er alleen koud water uit de kraan en na 4 nachten in een 4 sterren hotel waren wij wel een beetje verwend. Gelukkig hebben ze hier wel het mooiste zwembad tot nu toe! Sindy en ik zijn nog even wat gaan eten en tijdens onze wandeling naar een restaurant bleek al wel dat Bali heel anders is dan Java, supertoeristisch met bizar veel Australiërs. Hier heb je ook veel meer dat mensen je dingen willen verkopen en je naroepen.

7/10
Afgelopen nacht was echt een hel. Ik heb de pizza die ik gegeten heb wel 10x vervloekt tijdens alle 10 de keren dat ik ’s nachts naar de wc moest. Wat een ellende is dat zeg, knikkebollend op die pot terwijl je lek geprikt wordt door alle muggen. Sindy was ook een beetje chagrijnig want zij had ook echt slecht geslapen en had veel wakker gelegen. Silvia trouwens ook. Die dag heb ik de airco beter aan de muur vastgetaped met de tape voor mn enkel en hebben we onze bedden even omgegooid (Silvia’s bed bleek 30 cm breder te zijn dan dat van Sindy en mij, dus hebben we gewisseld). De rest van die dag hebben we heerlijk aan het strand gelegen waar Sindy zo rood als een kreeft is geworden en hebben we weer lekker gegeten. Tussendoor was ik natuurlijk op het toilet te vinden… Morgen vlieg ik terug naar huis en begint de stress weer dus nog even genieten!

8/10
Gisteravond kwamen we Sandy nog tegen, de man die ons aanbevolen is door bekenden voor een privé taxi. Sindy en Silvia hadden vanochtend met hem afgesproken om 09u en ik moest om 11u richting vliegveld. De nacht was wel weer verschrikkelijk, hoewel we geen last hadden van muggen omdat de airco aankon, ben ik wel weer 8x m’n bed uit geweest ofzo. BLEGH. Mijn vlucht naar huis had, rara, vertraging maar om iets over 4 ‘s middags landde ik weer op Singaporese bodem, vakantie voorbij.

Vandaag, 9 oktober was het weer terug naar de realiteit, het studeren is weer begonnen en ik kan nu alleen nog naar de foto’s kijken. Veel skype sessies gehad met het thuisfront en de spullen uitgepakt. Het is nu avond en ik ga zo even Sindy bellen om te zien of ze dr olifantenrit heeft overleeft. Over een week komen zij naar Singapore en begint de tour hier!

Klein raadseltje voor de oplettende lezer; het is smerig en komt uit de zee, rara wat is het:p?