Week 2 en een hoop stront

En daar zijn we weer met het berichtje van de week..! Er is natuurlijk weer een hoop gebeurd en ik ga even alles in de goede volgorde proberen te zetten..
Om te beginnen, de stroom, jeetje wat hebben de mensen hier er een bende van gemaakt. Ik ben er ondertussen achter dat de grond waarop Amazing Grace staat gehuurd wordt. Al die tijd is er wel geld betaald voor de elektriciteit maar niet voor de grond. Nu wil de eigenaar (als ik me niet vergis Kruger Junction Malelane ofzoiets) eerst alle achterstallige huur hebben (ala 150000 rand, zeg maar 15000 euri) voordat ze de stroom weer willen aansluiten. Volgens Mandy, de manager van Amazing Grace, is het 'heel moeilijk' omdat deze mensen niet eens meer willen praten. Ze willen geld. Ik vroeg aan hem of ze daar al eerder om gevraagd hadden en hoe lang dit al speelt. Ja lang dus en ja ze hadden het inderdaad al veel vaker ter sprake gebracht. *zucht* eigenlijk vind ik dit dikke bult eigen schuld maar omdat het nu om 45 onschuldige kindertjes gaat ga ik me er nog even verder in verdiepen..
Morgen (dinsdag) is er ook een vergadering over de financiering van Amazing Grace, er is namelijk sinds juni vorig jaar geen funding meer ontvangen en ze zijn nu wanhopig (:lees crisis). Ook dit hebben ze zelf veel te lang laten doorslepen en door mismanagement zijn de problemen alleen maar erger geworden. Financiele overzichten zijn opgehouden met bestaan sinds eind 2007 dus ze hebben geen poot om op te staan. Dit allemaal hoor ik natuurlijk knarsetandend aan omdat ik niet snap dat ze zo achterlijk kunnen zijn. Vanaf nu worden alle ontwikkelingen in deze processen aan ons doorgegeven en waar het kan springen we zelf ook even in.
Ik heb zelf afgelopen week en vandaag vooral 's ochtends administratie gedaan, dit houdt in: ALLES UITZOEKEN. Ze hebben een archiefkast daar zeg je u tegen maar het is een grote bende, ja vind je het gek dat je niks meer kan vinden en social welfare je een ultimatum stelt. Om te beginnen hebben we alle files van de kinderen compleet gemaakt en uitgezocht, van sommige moet er nog een vragenlijst ingevuld worden waar ik me deze week mee bezig ga houden maar verder zijn al deze dossiers compleet. Er waren ook een hoop files van kinderen die er helemaal niet meer waren, ja laten we het eens overzichtelijk houden... Daarnaast heb je de algemene en financiele bende, algemeen is nu zo goed als klaar en ik heb een hoop weggedaan. Mandy snapte zelf ook wel dat het geen zin heeft om 40 kopieen van dezelfde uitnodiging uit 2007 te bewaren. Enzovoorts enzovoorts. Alles is de afgelopen jaren maar half of niet gedaan en dit is de periode dat ze dat zijn gaan merken helaas. Ik hoop dat ik ze iets kan bijbrengen in de zin dat ze even een tandje hoger moeten om uit deze zooi te komen.
Het werkt niet mee dat het personeel hier zich onprofessioneler gedraagt dan dat een hond in hun plaats had gedaan. Ik wijd hier verder niet echt over uit, ik denk dat het genoeg zegt dat de 'social worker', 'manager' en 'trafficofficer' aan de lopende band sjanzen met ons en vrij weinig aan hun werk doen. Het kwam zover dat de social worker wel even dacht dattie me kon zoenen, nouja poging tot dan want die kwam van een welbekende koude iris-kermis thuis. 'WHAT THE HELL ARE YOU DOING!!??' *Geeft een harde duw zodat meneer wel een paar passen achteruit moet zetten om niet om te vallen*. Donder even lekker op zeg. Nou is het niet zo erg hoor als het nu overkomt, op zich hebben we weinig last van ze maar ik kan er slecht tegen dat ze zo ontzettend lui zijn en zo onprofessioneel. Als er mensen een voorbeeldfunctie hebben bij Amazing Grace zijn zij het wel.
Even iets leuks, op zich gaan alle kinderen naar school maar de eerste week zag ik telkens een jongetje oud genoeg om naar school te gaan maar die niet ging. Laura en ik vroegen aan hem 'Wil je naar school?' Antwoord:'Ja'. Nou duidelijker kan niet.. De volgende ochtend liep ik met Dominiek en de kids naar school zoals iedere ochtend en vroeg of ik een inschrijfformulier mocht. Ja dat was allemaal prima. Nou diezelfde dag ingevuld met behulp van Abednego (die social worker) en teruggegaan naar school samen met Smanga (zo heet het jongetje) Hij kon gelijk blijven en ging vanaf die dag naar school! Nu komt 'ie iedere keer voordat hij naar school gaat even doei zeggen en zelf heeft hij er veel lol in volgens mij. Hij sprak eigenlijk geen engels maar toen we net weggingen (om naar het internetcafe te gaan) kwam hij even knuffelen toen ik in de auto stapte. "you are leaving" zei hij. ' Waaaah you speak english' was mijn reactie, en hij helemaal glunderen:p!
Dit leidde ook weer tot iets minder leuks.. Schooluniformen zijn schaars maar ergens werd nog een geel shirt gevonden wat Smanga wel aan kon. In ieder geval dat vond Pius.(Dat jongetje wat van bed gevallen was met hersenschudding enz). Eugene was het hier niet mee eens en dat werd een dikke vechtpartij. Een vrij hoogoplopende ruzie werd dit uiteindelijk en er is meerdere keren gevochten. Eerst bij ons, waar Pius Eugene in zijn arm beet tot bloedens toe en heel diep. Ergens in mijn achterhoofd riep een stemmetje dat dat hele vieze wonden worden en dat je sowieso een tetanusprik moet.. Met Eugene dus naar de kliniek.. Volgende dag was een van de jongens al vroeg uit school om Mandy te halen want Pius en Eugene hadden op school weer gevochten, tot de dood als ze de kans hadden gekregen. Pius had beslag weten te leggen op een ijzeren bijl en probeerde zo Eugene het loodje te laten leggen. We hebben het over kinderen van 12 en 14 ofzo. Pius naar het politiebureau want daar was een social worker en Eugene met ons mee. Wat bleek nou uiteindelijk zogenaamd het verhaal? Eugene was jaloers op de aandacht die Pius van ons kreeg, in zijn ogen werd hij verwaarloosd. Noujaaa zeg. Natuuuuuurlijk heb ik vaker gehad dat 2 mannen om mij vochten maar dit ging wel heel ver.. Nu is alles weer opgelost trouwens en als nu 2 jongere kinderen conflict hebben roep ik Eugene erbij om het hem te laten oplossen/vertalen voor mij. Kan ie zien dat vechten dus geen oplossing is en dat je met praten veel verder komt. Volgens mij is het kwartje ondertussen aardig gevallen.
Nog een ander punt. Poep. Veel poep. Dunne poep, poepluiers, kinderpoep, babypoep, kleuterpoep. Ik heb nog nooit zoveel poep gezien. Ik dacht dat ik in Ghana mijn deel wel had gehad maar dat neem ik terug. Hier is het echt heel erg. Baby's worden te laat verschoond waardoor het vaak al uit de luier loopt en er zijn 2 jochies, Mfundo en Payito die overal poepen op het terrein, gewoon omdat ze niet weten dat dat op de wc moet. Het meest geliefde plekje om te poepen is VOOR ons huisje naast de deurmat, of TEGEN ons huisje aan, of in het steegje tussen ons huisje en de jongensslaapkamers. Als ze nu moeilijk kijken roepen we al: 'Kaka??' en als er met een moeilijk gezicht ja geknikt wordt brengen we ze naar de wc. Dan moet je er wel bijblijven want ze zijn nog een beetje klein en anders vallen de de wc in. Geen grapje. Ik weet wel dat als ik terugben in Nederland ik alle poep van Westervoort met gemak aankan. En niemand moet proberen om mij moeilijk aan te kijken want voor je het weet zet ik je in je blote kont op de wc;)
Natuurlijk zijn we ook weer een weekendje weggeweest, dit keer hadden we niet echt een doel maar gewoon een paar dingen die we wilde zien. Het plan was om Katja weg te brengen naar Nelspruit die aan de georganiseerde Krugertour mee zou doen en wij zouden doorrijden naar Hoedspruit voor 2 nachtjes. In Nelspruit bleek dat de tour gecancelled was en Katja ging vrolijk met ons mee:) De route die wij gingen rijden wordt ook wel de Panoramaroute genoemd omdat er veel te zien is qua uitzichten en watervallen enzo. Halverwege zijn we gestopt in Sabie om de Lone Creek Falls te bekijken, na een klein tochtje wandelen door iets wat verbazingwekkend veel op burgers bush leek kwamen we bij de waterval, die leuk was maar niet bijzonder. Hierna wilden we in een keer doorrijden naar Hoedspruit maar helaas voor Katja die er in de auto nog al eens de vaart inheeft dacht de politie daar anders over. 'SCHEISSE' Toen we stilstonden kwam de agent naast ons staan en keek ons vol verwondering aan 'But you are still young! Very young (kijken naar mij..) How old are you? 13?14?' WAT, BEN JE HELEMAAL BESODEMIETERD!!!?? Hij schatte Laura 16 en Dominiek 20. Nou zeg ik je, dominiek heeft de grootste babyfact van ons allemaal! Maar goed, Katja de auto uit om met een andere agent te praten, jaa boeten van 900 rand en even 45km terugrijden naar het bureau.. Daar was Katja niet zo blij mee en uiteindelijk is de agent omgekocht met 300 rand. Lang leve de corruptie. Rond een uurtje of 17u kwamen we aan in ons hostel wat ontzettend mooi was, aan de voet van de Moholoholo berg of ook wel River Blyde Canyon. Best lekker geslapen en de volgende dag vroeg opgestaan om naar het Moholoholo rehabilitation Centre te gaan. Hier hebben we cheetah's en baby neushoorntjes geaaid, leeuwen, luipaarden, neushoorns, hyena's, aasgieren en andere vogels gezien. Erg mooi project maar ook een hoop trieste verhalen, wij mensen verpesten toch een hoop. Hierna wilden we de berg op. Dat was nogal een tocht... De weg was niet verhard en wij rijden in een Kia Picanto.. En soms dachten we echt dat het autootje klaar was.. Het duurde nogal ff om boven te komen en daar stapte er een zogenaamde 'gids' in hahaha! Deze gozer had echt weinig te vertellen en vond het volgens mij doodeng om bij ons in de auto te zitten. Maar eerlijk is eerlijk, het uitzicht was wel mooi! Terug zijn we nog lekker verkeerd gereden wat voor een nog hobbeliger terug dan heenweg zorgde maar dat doet er niet toe:p 's Avonds lekker pizza gegeten en we hadden ons voorgenomen om te gaan stappen. Ons prinsesje Katja vond ons namelijk maar een stel saaie dozen (ze gaat donderdag weg, een week eerder dan gepland, ook het project vind ze niks en ik kan nog veel langer doorgaan met wat er allemaal mis is hier volgens haar) en wilde dat wij meegingen stappen. Voor de verandering had ik me maar even opgemaakt en leuke kleren aangetrokken want ik zal dr leren.. Geen mannen voor haar vanavond. Hoe fout ik het had blijkt later hahahaha. Het eten was heel lekker en we hoorden over een 'discotheek' in Hoedspruit, ongeveer 30 km bij ons vandaan. Toen we daar kwamen was er rugby op tv en zaten er een paar oude mannen met geitenwollensokken en jezusslippers bier te drinken en naar ons te knipogen. OK LEKKER KATJA GOED PLAN:p We gaven het toch maar een kans en gingen zitten.. Wisten wij veel dat 2 uur later de tent 3kwartvol zat met mensen die ik niet anders kan beschrijven dan: achterhoekse-alleenmaarkermisdansende-blanke-boeren. Wat een tent was dat zeg. Katja baalde zelf als een stekker en wij lagen vooral in een deuk als er weer een stakker bij ons aan tafel om een dans kwam vragen:D:D Volgens mij heeft Laura hier een filmpje van ( het dansen) en ik zal kijken of ik die op Youtube kan krijgen.. Te hilarisch voor woorden!
De volgende dag hebben we onze spulletjes weer gepakt en zijn we naar Graskop gereden, hier heb je iets wat God's Window genoemd wordt. (Genoeg om ons de hele tijd dat we daar waren ontzettend flauwe grappen te maken) Het geeft je vanaf (weer) een berg hele mooie uitzichten en je kunt ook door een stukje regenwoud lopen. Ik moest de hele tijd plassen en ik vroeg me af of de berg nu God's huis was als die uitzichten zogenaamd vanuit zijn 'window' waren. Zo ja had ik pech want plassen in gods huis gaat zelfs mij te ver;)
Hierna hebben we ook nog de Mac Mac Waterfalls bekeken die ook niet echt bijzonder waren en daarna zijn we teruggereden naar Malelane waar we ongeveer 14.30 terug waren. Dat is weer een verhaal apart.
Soms twijfel ik echt aan de intelligentie van mijn soort, de mens. Het heeft geen zin om je ogen te sluiten voor de realiteit, daar wordt de toekomst niet mooier van. Na ons weekend weg werden we enthousiast ontvangen door de kinderen die buiten de poort aan het spelen waren. Na een rondje gelopen te hebben pakte ik Nosipho op die walgelijk smerig was. Echt vies, ze plakte aan alle kanten en ik denk niet dat haar kleertjes ook maar 1x verschoond waren, oftewel: badtijd! Ik deed eerst de afwas in bad terwijl zij op de wcdeksel zat. Zoals gewoonlijk vond ze dat niet zo leuk en ging ze huilen. Ik vulde daarna een teiltje, daarin was ik haar altijd en ook dat vind ze nooit zo leuk. Nu zette ik haar erin en het eerste wat ze deed was voorover duiken en beginnen met drinken. Ik dacht: 'Wat maak je me nou dan!?' en tilde haar er weer uit. Over haar buikje was de huid helemaal plukkerig en gerimpeld. Uitgedroogd dus. Exact Gifty toen ik met haar de allereerste keer naar het ziekenhuis ging. En het klinkt misschien stom maar toen kwam de 2e klap, Gifty is dood. En toen werd ik zo verdrietig vanwege Gifty, en boos vanwege Nosipho. Wat voor randdebielen wonen er op dit continent. Ik kan het in mn hoofd echt niet meer bijbenen. Ik twijfel echt of het niet raar is dat ik zo van slag ben en zoveel om die kinderen geef terwijl het de mensen hier overduidelijk niets kan schelen. Ik weet wel dat het niet raar is maar het voelt anders. Maar goed, ik gaf Nosipho aan Laura die aan mijn hartgrondige GODVERDOMME al had gehoord dat er wat mis was. Zelf ben ik trillend van kwaadheid en met een trillende onderlip naar de keuken gestampt voor haar fles. Daarna een liter ORS gemaakt en haar te drinken gegeven. Ik weer janken natuurlijk. Wat wel fijn was om te zien was dat ze tijdens dit flesje al weer opknapte. Glans in dr oogjes, weer een beetje brabbelen. Hierna heb ik 'r alsnog in bad gedaan want ze was nog steeds vies. Na het badje nog wat drinken en schone kleertjes aan. Niet lang daarna viel ze in slaap.
Dit was dus gisteren. Vandaag ben ik naar Tandi (de caretaker zeg maar) gegaan om over haar te praten, want ik wilde haar eventueel meenemen naar het ziekenhuis als dat nog niet was gebeurd. Dat was al wel gebeurd maar dat was niet zo goed gegaan. De dokter had gevraagd om een HIV-test en die is ook uitgevoerd. Nu wil echter de kliniek de resultaten niet geven omdat ze willen dat haar moeder daarbij is. De dokter zei zelf al dat Nosipho positief getest was en door dit gedrag van de kliniek kan ik dat zelf ook wel bedenken. De moeder van Nosipho was echter 15 toen ze haar kreeg, nu 16, onvindbaar maar wel weer zwanger. Maar goed omdat dus de resultaten niet te krijgen zijn krijgt Nosipho geen enkele medicatie tegen de HIV. Nou is Tandi echt de slechtste niet en ze doet haar best dus hebben we afgesproken dat ik morgenochtend mee ga naar de kliniek om die resultaten te eisen zodat we medicijnen kunnen krijgen voor haar. Ik denk niet dat het uitleg hoeft waarom ik hier alles op alles wil stellen om zo'n klein meisje ook een kans te geven. Als het nodig is (lees als we wanhopig zijn) laat ik mezelf tijdelijk benoemen als voogd voor Nosipho zodat ik ze letterlijk kan eisen van de kliniek. Als zij belachelijk gaan doen ga ik ook belachelijke maatregelen nemen;) wordt vervolgd.
We hebben vandaag ook 3 nieuwe meisjes binnengekregen, 3 zusjes. De oudste is meerdere malen vanaf jongs af aan misbruikt door haar oom waar ze woonden. Ze zijn heel schuw (logisch) maar ik hoop dat ze zich snel een beetje ok gaan voelen. Leeftijd weten we niet (weten ze zelf ook niet helaas) maar ik schat ze op 9, 11 en 13/14. Ook is Deliwe (het meisje dat vorig weekend weggelopen was) weer terug, maar ze is niet happy. Daar moeten we ook even mee praten want het wordt hier ondertussen een gewoonte dat als iets je niet zint je gewoon wegloopt. Ja daaag!
Ik heb ondertussen ook wel alle namen onder de knie denk ik. Nu denk je misschien dat dat ook wel mag na 2 weken maar vertel mij eens, wie verzint het om zijn kind zo te noemen:
- Kathukhetula
- Busisiwe
- Siyabonga
Enzovoorts enzovoorts (verzin er zo nog maar 42, dan heb je mijn situatie;)
Tot slot plaats ik overmorgen bij dit verhaal een klein overzichtje van de financien van mn inzamelingsactie! Dan kunnen jullie ook weer nieuwe foto's op mijn hyves vinden, www.girlie-iris.hyves.nl (er staan er al een paar op). Nou iedereen tot schrijfs maar weer en veel liefs van mij!

Ok de inzameling heeft opgeleverd:
706 euri!!!! Daarvan is 370 naar de uniformen gegaan en 160 naar het weeshuis. Ik heb ondertussen hier geld uitgegeven aan verf voor de badkamer en schommels voor de speeltuin. Nieuwe foto's zijn te vinden op mijn hyves onder het kopje Malelane natuurlijk:)