Een slecht humeur maar veel mooi weer:)

En daar was ik weer met mn wekelijkse rapportage.. Vermoeiende week gehad wat me behoorlijk zwaar viel maar we hebben ons er weer doorheen geslagen.

Om te beginnen was Nombuso's test negatief. PFIEUW!! Had ik echt niet verwacht maar prima zou, houden zo;) Zelf zat ze ons aan te kijken van: 'Ja dat vertel ik jullie de hele tijd al maar jullie geloven me niet:p'.

Mozambique ging deze week niet door omdat hier ook de recessie door is gedrongen en volgens de mevrouw van het reisbureau houdt dat in dat ook toeristen hun geld liever in hun zak willen houden. Het staat nu voor aanstaande donderdag op de planning maar goed, eerst zien dan geloven.

Een van de redenen dat het afgelopen week zo moeilijk was was dat de kinderen niet echt meewerkten. Ik had een dagelijks rooster gemaakt waar ook in stond hoe laat ze naar bed moesten. En dan ook ECHT! De staff zei echter van: 'Naar ons luisteren ze niet dus het zou wel helpen als jullie ze naar bed sturen'. De eerste avond deed ik dit alleen en ik had serieus alleen maar ruzie, vooral de oudere meiden waren echt pisnijdig op me en dat vond ik even moeilijk. Natuurlijk had ik niet verwacht dat ze ja en amen zouden zeggen op de nieuwe regels maar zo boos had ik ze nou ook weer niet verwacht. Buiten dat wil ik niet dat ze boos zijn op mij want daar hou ik niet van:p Toen iedereen in bed lag dachten die meiden nog even leuk te zijn door gillend naar mijn raam te rennen met de boodschap dat Bongiwe een hoop pillen had ingenomen en nu lag te creperen op de grond. Geloof me, toen was ik echt pislink. We hebben gekeken naar wat het zogenaamd was en nadat Dominieks moeder (huisarts) had gezegd dat het niet echt kwaad kon ben ik teruggegaan naar bed. En niet gaan kijken naar Bongiwe.. Kon ze niet waarderen de volgende ochtend zoals jullie misschien wel begrijpen maar ik was ook nog steeds boos.

Verder waren er afgelopen week 3 vechtpartijen. Om de belachelijkste redenen natuurlijk. Katja wist niet zo goed wat ze er mee moest en Dominiek kwam mij telkens halen want die kon natuurlijk niks met haar arm (en terecht!). 1x heb ik weinig hoeven doen maar 2 andere keren ben ik bovenop Celumuse gesprongen en duidelijk gemaakt dat ik veel sterker ben dus dat ie vanalles kan proberen maar het logischer is als ie stopt. Dat snapte hij na een kleine worsteling ook gelukkig:) Een andere keer vond Micheal het nodig om een nietsvermoedende Pius letterlijk naar de grond te slaan en hoppa Iris voor de 2e keer pisnijdig. Micheal mee naar ons en heeeeeeel boos geworden want dat kan zomaar niet hier. Ik had eerder die week met de oudere jongens afgesproken dat zij dit soort dingen zouden gaan oplossen omdat zij 1. Een voorbeeldfunctie hebben en 2. wij over 12 dagen weg zijn dus iemand anders dit moet gaan doen. Dit bedacht ik me op tijd en heb iemand Carlos (een van de oudere jongens) laten halen en die heeft het verder opgelost. Maar ik was er echt helemaal klaar mee. Uberhaupt, ik slaap minder dan dat ik zou moeten en dat merk ik wel, maar goed nu doorzetten:)

Ander verhaal, vorige vrijwilligers hebben de tandarts van het Shongwe Hospital geschreven met de vraag of hij de kinderen een keer wil nakijken omdat die in hun hele leven nog geen tandarts hebben gezien.. Zij waren echter weg voordat hier iets mee kon gebeuren en ik heb het even doorgezet. Afgelopen donderdag was ik in het ziekenhuis voor Nosipho en besloot even langs de tandarts te lopen, deze noteerde mijn nummer met de mededeling dat hij me vrijdag zou bellen. Diezelfde dag kreeg ik telefoon van een andere tandarts, Nicky die wel even langs wilde komen om alles door te spreken. Zo gezegd zo gedaan en donderdagmiddag zaten we aan de milkshake door te spreken hoe we dit aanpakten. Omdat wij er niet meer zo lang zijn was er een beetje haast bij maar dat was geen enkel probleem. Vandaag is ze langsgeweest met al haar gereedschap en heeft alle kids onder de 13 nagekeken en vrijdag zijn alle ouderen aan de beurt. Resultaat: 3 getrokken kiezen (zielig joh, kind vergaat van de pijn en moet ik dr in dr stoel houden) 25 nieuwe uitgedeelde tandenborstels en een hoop kinderen die eindelijk snappen WAAROM het belangrijk is om je tanden regelmatig te poetsen. Over het algemeen viel de schade me best mee, ik had verwacht dat ze er slechter aan toe zouden zijn qua gebit maar dat is dus niet zo! Gelukkig!

Afgelopen weekend zijn we teruggegaan naar Sonel, ja die met die giraf ja. Katja ging naar het Krugerpark met onze organisatie dus het waren alleen Dominiek en ikke weer! Vrijdag kwamen we laat aan omdat we vrijdag nog best veel moesten doen (oa Katja naar Nelspruit brengen, ik word taxichauffeur geen grapje!) dus om 20.15 waren we in het Kwa Madwala Game Reserve:):) waar een hele blije Sonel ons aan het opwachten was. We sliepen dit keer in het backpackershotel want in de Lodge was geen stromend water helaas.. Nouja niet getreurd want dit bed had ook weer een echt matras en die zijn zeldzaam hier! Die avond zijn we niet zo laat naar bed gegaan en hebben we een beetje uitgeslapen. Om 10u moesten we weer in Amazing Grace zijn om een potentiele lokale vrijwilliger rond te leiden, gelukkig is het maar 20 min rijden. Om 12u waren we weer terug en gingen we quadrijden ein-de-lijk! Dominiek ging gewoon mee (hoezo lef:p) want Sonel had de avond ervoor gezegd dat Dominiek wel bij haar achterop kon en ik op de andere quad. Het bleek echter anders want Dominiek moest gewoon bij mij achterop! Vond ik doodeng natuurlijk want ik had vaak genoeg het verhaal gehoord van de orthopeed dat als ze nu zou vallen het wel fout zou zijn! Maar goed, het ging zowaar allemaal prima! Lekker gecrossed door plassen en we hebben een mooie gamedrive gemaakt door het park heen. Naderhand waren we SMERIG niet meer normaal maar ik vond het super (dit doe ik met papa nog een keer:p) Geef mij maar een quad ipv een paard. Die avond zijn we lekker met zn tweetjes uit eten geweest en weer niet zo laat naar bed:) Volgende ochtend hebben we lekker gerelaxed op een platform waarvanaf je mooi het park kan overzien. In de tussentijd hebben we ook het rapport geschreven wat nu klaarligt om uitgetypt te worden. Het schiet al aardig op! Oja, zaterdag liepen Sonel en Yuri ineens met een pistool rond en waren een beetje opgefokt. 'Waarom?' vroegen wij.. Het verhaal: Buiten het backpackers lag een kist waar een zwarte mamba zijn intrek had genomen (voor de nietslangenkenners onder ons, een zwarta mamba is zo ongeveer de meest giftigste slang die hier te vinden is) en als we hun moesten geloven was het geen kleintje.. Sonel ging op wacht liggen zodat ze hem af kon schieten als hij zich liet zien maar na een half uur kwam ze terug dat ie gevlucht was. Het duurde die avond iets langer om in slaap te komen toen ik wist dat dat beest eventueel onder mn slaapkamerraam zat:p Sonel was ook zo lekker geruststellend: 'Don't get scared if you hear a shot but I have to kill it'. En oja, hoewel Dominiek ook al vrij lang van huis is is Nederland nog niet helemaal uit haar weg.. Ik reed midden door de bush met onze superauto op weg naar het zwembad toen ze begon te gillen: 'Pas op een eend!!!' Dominiek, die zijn hier niet:p;)

En dat waren eigenlijk de spannende dingen van deze week.. Een van de redenen dat het zo vermoeiend is nu is dat ik graag alles een beetje klaar wil hebben als ik wegga, maar dat houdt in dat de mensen hier een beetje met mij mee moeten werken en dat doen ze niet. Ik ben dus constant boos, aan het zeuren, dingen aan het voordoen en nog meer aan het zeuren wat mn humeur niet ten goede komt. Buiten dat heb ik een zere keel waardoor ik niet zoveel kan eten wat me NOG chagerijniger maakt:P Maar goed, hopelijk kan ik deze week alles een beetje afronden en kan ik jullie volgende week maandag van de resultaten op de hoogte stellen!