Hoe krijg ik het voor elkaar...

Ik zal iedereen die dacht dat ik aan het doodvriezen was maar even gerust stellen, Malelane is lekker warm. Het is hier misschien nog wel lekkerder dan in Ghana omdat hier geen stof is! Ander puntje: daar waar ik nu verblijf verschilt het sowieso niet echt van mn huisje in Tamale. Waarom? Hierom: In Tamale had ik geen stromend water, hier heb ik geen stroom. In Tamale had ik iedere ochtend (nouja tot aan kerstmis dan) een k u t haan voor mn raam, nu ligt mijn bedje misschien 7 meter van een treinrails. Voor goederentreinen natuurlijk. Die de hele nacht doordenderen. Maar goed, mij hoor je niet klagen;)

Nu over waar ik zit: Amazing Grace childrens home. In de loop van de dagen dat ik er was werd me steeds meer duidelijk wat dit nou eigenlijk is. Grace, de oprichtster van dit childrens home is 23 jaar geleden begonnen, met het idee van 'als deze baby 5 jaar is, stop ik er weer mee' maar de baby's bleven komen. Ik denk persoonlijk dat ze ingehaald is door de tijd en dat het werk haar een beetje boven het hoofd is gegroeid. Er wonen 38 kinderen varierend van 10 maanden tot 18 jaar. De problemen liggen hier niet zozeer bij het home zelf, want het is eigenlijk best modern. Andere vrijwilligers hebben hier wat dat betreft al heel veel gedaan dus dat is best in orde. Wat is het probleem dan vraag je je af? Routine. Structuur. Een Plan. Er zijn welgeteld 3 mensen die voor deze kinderen zorgen, een wasvrouw, een kokkin en een vrouwtje wat een beetje op ze let. Daarnaast zijn er een hoop mensen die iets zouden moeten doen, administratie, onderzoek waar die kids vandaan komen ed maar dat wordt amper gedaan. Ze weten gewoon niet wat ze moeten doen! Het hele idee van dit opvanghuis is me nog steeds niet duidelijk en ook onze rol niet echt, ik weet ondertussen wel dat dat van ons eigen iniatief afhangt, maar ook wij weten niet zo goed waar we moeten beginnen.

*jeetje dit verhaal wordt net zo onduidelijk als dat ik hoopte dat het niet zou worden;)*

Even over de kinderen, die zijn ontzettend leuk! Het verschil met de kinderen in Ghana is dat een hoop van deze kinderen psychisch behoorlijk in puin liggen. Waar Tamale childrens home echt een weeshuis was is dit een opvanghuis voor kinderen die seksueel misbruikt zijn, mishandelt zijn, het slachtoffer zijn van childtrafficing (voor omgerekend 10 euro ergens een kind kopen en dan dumpen zeg maar) of in between homes zijn. Ik moet zeggen dat daar nooit heel veel van te merken is, op een vervelend voorbeeld (dat nog komt) na. Ze zorgen perfect voor elkaar, troosten elkaar, maken amper ruzie en delen alles. Ze gaan bijvoorbeeld op tijd naar bed uit zichzelf, maar poetsen dan hun tanden niet en gaan liever ook niet douchen (daar komen wij dan weer in beeld; Heb jij je tanden gepoetst??) Ze staan om 05u op om hun kamer schoon te maken en daarna naar school te gaan, hoewel ze daar niet altijd zin in hebben. Vanochtend was Dudu haar rok kwijt van haar uniform en besloot daarom maar niet te gaan (hier kwamen wij weer in beeld, 'Hier dudu een te grote rok maar ik heb een veiligheidsspeld om hem kleiner te maken dus je gaat gewoon naar school!).
Deze zelfde ochtend kwamen we er ook achter dat er 3 jongetjes waren weggelopen, 2 broertjes met een knulletje uit hetzelfde land. Deze 2 broertjes woonden eerst bij hun vader in Swaziland maar die overleed een aantal maanden terug. Er was niemand die zich om de knulletjes bekommerden dus ze probeerden op zoek te gaan naar hun moeder, die zou ergens werken in Nelspruit of omstreken. Op een gegeven moment zijn ze opgepikt en naar Amazing Grace gebracht, de oudste van de 2 verkeerde toen echt al in slechte staat. Wartaal praten en compleet gedesorienteerd. Ik schat hem op een jaartje of 13. Tegen hun was toen gezegd dat ze even daar zouden verblijven terwijl hun moeder gezocht zou worden zodat ze daarna daar naar toe konden. Helaas werd hun moeder niet gevonden en hierop besloten de jongens het maar in eigen hand te nemen door terug te gaan naar Swaziland. En voor het gemak namen ze nog maar een landgenootje mee. Vanochtend hoorden wij dit dus waarna al vrij snel een telefoontje kwam van de school van de jongens, een lerares had ze zien lopen met hun rugzakjes en had ze opgepikt. Dit wilden ze niet maar vrouwen kunnen hier behoorlijk doortastend zijn :p Ik en Laura waren met de housemother mee naar school gegaan om ze op te halen. Grootste probleem: Ze misten hun moeder en ze wilden weg uit Amazing Grace. Snap ik ook wel, alle kinderen die er wonen kennen een 'thuis' met ouders. Dan is zon opvanghuis tijdelijk misschien wel ok maar na verloop van tijd ben je dat ook zat. Op zich de verdere ochtend niet veel last van die knulletjes gehad totdat het jongste broertje mij kwam roepen, er was iets raars met zijn oudste broer. Ik kijken en inderdaad, daar was iets mee. Hij praatte complete wartaal en wist niet meer waar hij was. Hij herkende niemand meer en bleef maar vragen waar hij was, wie hem daar heen had gebracht, wie ik was en waar ik nou weer vandaan kwam. Ik liep even weg om dit te berichten aan de housemother en op dat moment begint hij over te geven, heel erg. Tekenend voor de mensen hier, dat ze echt niet weten wat ze hiermee moeten doen was dat ze kwamen met het plan om hem en zijn broertje terug te brengen naar Swaziland. Dan maar alleen wonen. Ja daaaag. Op een gegeven moment zei hij tegen mij dat hij moe was en wel wat wilde slapen. Ok kom maar, dan breng ik je naar bed. Hij bleef ook maar overgeven, totdat er echt niets meer uitkwam, soms werd ie wakker uit zon onrustige slaap dat hij gelijk al weer begon naast zn bed te kokhalzen en te kotsen. Volgens mij heb ik wel 8 keer kots moeten dweilen, ben nu echt nergens meer vies van... Na een paar uur slaap (ik ben er maar een boek naast gaan zitten lezen, voor hetzelfde geld doet ie zichzelf wat aan ofzo) kreeg ik het idee dat het al wel wat beter ging, ik kreeg zelfs een slokje water naar binnen en op mijn vragen wie hij was, wie zijn broertje was, waar hij was en of 'ie van voetbal hield kreeg ik normaal antwoord. Ik gokte een keer met de vraag of het in zn hoofd weer normaal voelde en ook dat was zo. Daarna viel hij weer in slaap en dit keer leek het allemaal wat rustiger. In dat uur daarna ben ik iedere 5 minuutjes even gaan kijken en nu zit ik hier... Laura hoorde van een kantoormedewerker hier dat een tijdje geleden er een meisje weggelopen was, die waren ze nog steeds aan het zoeken..
Conclusie: de kinderen hier zijn best messed up. Probleem: de kinderen zijn oud genoeg om hun mond te houden. De meesten lopen hier met een traumatische geschiedenis van Tokio tot aan de maan waar niemand wat vanaf weet omdat ze er niet over (willen) praten. Daarnaast doen de mensen wel een beetje wat ze kunnen maar ze kunnen niet zoveel. En ze worden ook nog eens flink tegengewerkt door de community Malelane. Ongelofelijk maar waar: de tijd heeft hier even stil gestaan, rascisme en apartheid bestaan hier nog steeds. Dat is een van de redenen dat ik nu geen stroom heb, dat heeft de gemeente afgesloten omdat ze op dat terrein een toeristisch 'iets' willen maken. En ze denken dat Amazing Grace nu uiteindelijk wel weg MOET gaan want zonder stroom is het behoorlijk lastig hier. Daarnaast is er nog iets wat het leven van Grace een stuk moeilijker maakt, de zuidafrikaanse overheid. Niet alle kinderen in het opvanghuis zijn Zuid-Afrikaans, er zijn kinderen uit Swaziland, Mozambique en god weet waarvandaan. De overheid zegt nu: Ja daaag daar gaan wij niet voor betalen, wij draaien de geldkraan lekker dicht tot het minimale. Een hoop problemen veroorzaakt dus door buitenaf.
Het is nog steeds een warrig verhaal dus nu even heel duidelijk onze doelen voor de komende 8 weken:

# Stroom! Het is verdomd irritant om zonder stroom te leven, een paar dagen is best ok maar nu begint het me te irriteren. Je kunt niet koken, je telefoon niet opladen, na 19u geen licht meer enz.. Voor het opvanghuis betekent dit dat er helemaal geen administratie meer gedaan kan worden omdat alles al wel via pc's gaat en de wasmachine werkt niet.. Ook de tv in de woonkamer doet het niet meer dus een uurtje voor de buis hangen voor de kids zit er ook niet meer bij. Er is een generator maar: benzine=geld geld=hebben we niet.. We gaan dus ons best doen om hier iets aan te veranderen. In mijn geval: Als dat betekent dat ik heel boos naar de burgermeester moet dan moet dat maar, ze kennen me hier toch niet:)

#Renovatie van de badkamer van de jongens. Die van de meisjes is pas gedaan door andere vrijwilligers met een hoop sponsoring van buitenaf. Eigenlijk alles is hier best in orde op die badkamer na, alles lekt, is stuk, is walgelijk enz en dat leek ons een mooi klusje om 'af te maken' (****Hier kan ik nog best wat sponsoring voor gebruiken, I T W de Groot rknr: 8542864****)

# Administratie, ik weet hier ook niet zoveel van maar ik kan vast meer dan de mensen hier (ja sorry maar is zo). We gaan dus kijken of we alles een beetje op orde kunnen krijgen en zodat we op een of andere manier misschien toch meer funding van de overheid kunnen krijgen.. Als we bewijs hebben dat het meerendeel zuidafrikaans is in ieder geval voor hun! Bovendien is er controle over 3 weken en als alles in orde is schat ik de kansen voor het opvanghuis hoger in dan dat ze nu zijn.

# Als laatste niet echt een doel, maar meer iets algemeens. Lekker die kinderen aandacht geven waar ze recht op hebben, knuffelen hoe oud je ook bent. En alles wat je over zo'n kind te weten komt wat ie uit zichzelf vertelt is meegenomen.


Kortom, ik vermaak me hier dus wel. Moet nog even op zoek naar mijn precieze plekje maar dat komt wel goed. Ik hou jullie iedere week op de hoogte van onze vorderingen hier..