Abrahami en de zeemeermin

En weer een kleine update van mijn kant! Pff heftige laatste dagen nog, en de week is eigenlijk voorbijgevlogen. Toen ik vrijdag in de trein van het vliegveld naar het hostel zat dacht ik dat het een lange week zou worden maar dit bleek niet zo te zijn.

Vanaf gisteren hebben we geen colleges meer gevolgd maar een simulatie-oefening gedaan. In het kort was dit de situatie: er zijn 2 bevolkingsgroepen in een verhouding 70% - 30%. Die van 30% zijn recentelijk gevlucht omdat op hun land een mijn geopend zou worden en guerrillastrijders in dat gebied het mijnbedrijf chanteerden. Daarop heeft de overheid alles platgebombardeerd en zijn er 2000 mensen op de vlucht. Van de 70% die in de buurt van deze mensen wonen zijn er 300 families dakloos geraakt vanwege een overstroming. Van beide bevolkingsgroepen zijn er ook rebellen actief in het gebied. De overheid is erg arm en wil bovendien niets te maken hebben met deze 30%. Naast deze 2 groepen en de overheid zijn er ook nog 4 NGO’s in het gebied, 2 kranten en de United Nations. De 120 studenten waren verdeeld over al deze partijen en zo had iedereen zijn eigen organisatie. Het was de taak van de United Nations om alle hulp in het gebied te coördineren.

Ok. Ik was ingedeeld bij de UN en werd al gauw gebombardeerd als ‘hoofd’ van de UN, dus naast alle hulp moest ik ook mijn eigen team coördineren, wat bestond uit 2 persliaisons, 1 communicatiepersoon, 2 Sisu (die 30%) experts, 2 Demo (die 70%) experts, 2 overheidsexperts en een rechtspersoon! De eerste dag was een zooitje, met heel veel gesprekken met alle partijen, inventarisaties van de bevolking, assessments van de crisissituaties en dan moesten we ook nog eens handelen volgens de UN charter etc. Natuurlijk gooiden die rebellen telkens alles doorelkaar en omdat de wegen dan bijvoorbeeld niet veilig waren voor de NGO’s wilden ze geen eten leveren en dus kregen de mensen geen eten waarop zij dan weer bij ons kwamen klagen etc. Stress! Daarnaast wilden bepaalde NGO’s niet met andere NGO’s werken omdat ze hun twijfels hadden over waar hun geld vandaan kwam en begon de overheid ineens wapens te verspreiden onder die 70%! Zo ging het maar door en wij als UN hadden eigenlijk de moeilijkste taak. (dit gaven de professoren ook toe op het eind) Desalniettemin, aan het eind van vandaag had ik alle partijen in 1 vergadering en bleek dat hoewel het allemaal wat rommelig verliep, beide bevolkingspartijen genoeg eten en water hebben op dit moment voor minstens 1 week. Daarnaast is de cholera epidemie die dreigde uit te breken onder controle en is de overheid 180 graden gedraaid en is bereid om concessies te doen en samen te werken met beide groepen.. Uiteindelijk is het natuurlijk maar een spel, maar als hoofd UN kon ik toch een beetje proeven van hoe dit werk is. Ik kreeg van veel mensen naderhand commentaar dat ze blij waren dat ze niet in mijn schoenen stonden de afgelopen 2 dagen maar ook dat ze erg onder de indruk waren van mijn prestaties, dat was erg leuk en fijn om te horen.

Gelukkig was er tussendoor ook nog wat tijd voor wat sightseeing en dat heb ik dan ook gedaan (zie foto’s). In Warschau zijn ze gek op zeemeerminnen en daar is dan ook een bekende legende over: http://www.polen.travel/nl/legendes-en-verhalen/de-sirene-van-warszawa/ zie deze link voor als je geïnteresseerd bent in het verhaal! Het was helaas niet zo mooi weer de afgelopen dagen dus de foto’s zijn iets minder fleurig dan normaal.

Gisteravond ben ik samen met Naz (een Amerikaans meisje) naar de bioscoop geweest, om even onze gedachten te verzetten. Het leuke is dat bij heel veel Poolse woorden het lijkt op het Engels woord maar dan met ‘i’ of ‘sky’ erachter. Het was een Amerikaanse film (Abraham Lincoln vampirehunter) maar de ondertiteling was Pools. Abraham werd dus Abrahami en zo moest ik nog wel een paar keer lachen om de ondertiteling.

Morgen is de laatste sessie en krijgen we feedback op de simulatie. Vanuit daar ga ik gelijk naar het vliegveld en vlieg naar Deutschland. Dan met de bus richting huis en zaterdag gewoon werken bij de kruidvat (weer eens wat anders dan bij de UN). Over 1,5 week begin ik in Bochum en ga ik dus weer heftig aan de studie!