Goedkope wodka en hoe-red-ik-een-mens

Even een gelegenheidsblogje van mijn kant! Zoals sommige van jullie weten zit ik op dit moment in Polen voor de introductieweek van mijn nieuwe opleiding. Om maar gelijk duidelijk te zijn: ik ga International Humanitarian Action studeren. Deze studie is gericht op mensen die werken of graag willen werken op het gebied van ontwikkelingssamenwerking. Humanitarian action is gericht op het redden van levens, om lijden te verzachten en menselijke waardigheid te behouden tijdens en na een ramp, danwel een natuurlijke ramp danwel een ramp zoals oorlog. Ook gaat het om het voorkomen van deze gebeurtenissen zover dat mogelijk is. Het richt zich allereerst op het redden van levens maar daarna is wederopbouw en zorgen dat mensen weer een plek hebben om te leven een belangrijke tweede. Hoe dit werkt, en wat voor rol ik hierin kan spelen ga ik dus leren de komende 1,5 jaar.
….Maar allereerst zit ik dus in Polen, in Warschau om precies te zijn. Met z’n twaalven vlogen we hierheen en heb ik kennisgemaakt met sommige van mijn jaargenoten. Ik had alleen maar handbagage die wel iets te zwaar was, maar bij het inchecken ben ik maar stoïcijns doorgelopen voordat de mevrouw bij de balie kon vragen of ik even mijn koffer op de weegschaal wilde zetten!

In Polen was het vooral…koud! De weervoorspellingen liepen uiteen van 9 tot 22 graden maar helaas was de teller blijven steken op 13. Gelukkig werd het in de loop van de week steeds warmer dus dat is wel lekker. We namen met z’n allen een trein richting het centrum en daar splitten we in twee groepen. 3 Mensen waaronder ik zaten namelijk in een ander hostel dan de andere 9. Helaas bleek toen zij uitgestapt waren dat wij al een tijdje in de verkeerde trein zaten voor onze bestemming en zo waren na 2 uur al verdwaald ergens buiten Warschau :p. Een vriendelijke Pool (genaamd Mattheus) nam ons echter op sleeptouw en kocht kaartjes voor de goede trein (want Zloty, Pools geld, hadden we ook nog niet..) en zo kwamen we toch bij onze bestemming.

Ik deel een kamer met Eva, een typisch Duits meisje van 27 die een beetje neurotisch is maar wel aardig. Omdat we hier tot vandaag nog geen internet hadden hebben we later in de middag maar even een Starbucks opgezocht voor de wifi. Gelijk bij aankomst kregen we trouwens een reader van 500 pagina’s dus de rest van de avond heb ik maar een beetje ingelezen. Mijn eerste indruk van Polen is wel pauper trouwens. Heel cliché, maar het ziet er allemaal tot nu toe een beetje triestig uit en echt veel mensen stinken gewoon naar drank.

De eerste dag college was ok, helaas heel veel herhaling van wat ik die avond ervoor gelezen had en het was een lange zit (van 09.30 tot 18.00 met tussendoor 2 pauzes). Wel veel mensen leren kennen die ook naar Duitsland gaan, in totaal zijn we met een groep van 23 studenten. Naderhand zijn we teruggelopen naar het hostel en toen zag ik ook wel een andere kant van Warschau, de binnenstad is namelijk wel erg mooi (zie foto’s) en best gezellig. Leuk feitje, ik denk dat we in totaal met 120 studenten zijn, waarvan zeker 100 vrouw. In Duitsland zijn we met 20 meiden en 3 jongens. Niet echt een verhouding waar ik blij van word haha!

Op zaterdagavond zijn we gaan stappen met de hele groep en om te voorkomen dat er mensen zouden afhaken vanwege een laat vertrek naar de discotheek werden we verplicht om er om 21.00 heen te gaan. Nou even serieus, ik heb wel vaker de lichten uit zien gaan aan het eind van een stapavond maar dit was de eerste keer dat ik ze aan zag gaan! We kregen wel allemaal een gratis biertje (ze schenken hier halve liters, weer eens wat anders dan de fluitjes bij ons) en deze kostten ook maar 8 Zloty (=ongeveer €2). Later werd het gelukkig wat drukker en heeft de Duitsland-groep zich goed vertegenwoordigd op de dansvloer. Om 02.00 vond ik het wel welletjes en ben ik teruggegaan naar het hostel samen met Naz en Katie, twee meisjes uit Amerika.

Er is een oud en een nieuw gedeelte van Warschau, en je ziet erg veel terug van de Tweede Wereldoorlog in monumenten en dergelijke. De universiteit ligt precies in het centrum dus iedere dag tijdens de lunch loop ik de stad in om zo toch nog iets te zien. We zitten namelijk iedere dag van 09.00/09.30 tot 18.00 op de universiteit, en daarna gaan we ook nog uit eten! Aangezien ik vrijdag al terugvlieg is er dus weinig tijd om wat te zien omdat het programma ook tot vrijdag duurt. Gelukkig komt het in die lunchpauzes helemaal goed en kan ik aan het eind van de week vast nog een mooie selectie foto’s erop zetten.

Pools is trouwens echt niet te verstaan, en ook niet te lezen. Bij sommige woorden kun je er nog wel wijs uit worden zoals de ‘Laptopi serwies’ (Frank’s baan) maar wie verzint er een straatnaam als Wybrzeze Kosciuszjowskie? Juist ja..

Ik heb ondertussen ook mijn rooster gekregen voor het semester in Duitsland.. Zowaar een pretpakket wat ik echt niet had verwacht! We zijn heel veel vrij en daar betaal je dan bijna €9000 voor :s Ik ben al wel aan het bedenken waar ik mijn stage volgend jaar zal gaan lopen, wordt het Libanon, Colombia of toch maar Zuid-Sudan!?

Oja, ik maak mijn blog bij deze weer actief. Ik weet niet of er veel te vertellen is terwijl ik in Duitsland zit maar Zweden is vast interessant en ook de stage daarna zal vast zo nu en dan voor memorabele momenten zorgen die ik graag met jullie deel. Via m’n waarbenjij.nu zal ik jullie dus (sporadisch) op de hoogte houden.